σακχαρόμετρο

το, Ν

(χημ.-τεχνολ.) όργανο με το οποίο μετρείται η περιεκτικότητα ενός διαλύματος σε ζάχαρη, αλλ. ζαχαρόμετρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. saccharometer (< σάκχαρο + μέτρο). Η λ., στον λόγιο τ. σακχαρόμετρον, μαρτυρείται από το 1886 στον Α. Σπαθάρη].